Vannacht draaien we de klok een uurtje terug. Een uurtje langer slapen maar vaak ook een uurtje langer op. Een uurtje langer terwijl je denkt dat je lieve baby eindelijk een soort van ritme ontwikkeld. Niet om 6.15 voor Nijntje maar om 5.15. Best soms even lastig met kleine kinderen.
Als je vroeg op bent of vannacht wakker bent kijk dan eens naar deze foto. Je knippert met je ogen en daar zit van een lieve peuter een veel te grote kleuter in een draagzak. Van een baby een schattige peuter! Het cliché is zo waar. Het gaat zo snel.
Voor mij is het tijd om afscheid te nemen van de draagzak. Berend laat mijn onderrug branden. Ik predik altijd dat het niet zwaar is. Het kind groeit qua gewicht met je mee. Je wordt zelf sterker. Deze kleuter is nu voor mij nu écht te zwaar geworden. Langer dan 20 minuten gaat niet meer, hij wordt zelf ook sterk genoeg om langere wandelingen zelf mee te lopen.
Ik heb zelf bij mijn derde kind, Berend, zo van het dragen genoten. Daarom geven we zelf ook draagworkshops op de praktijk en bevelen we het dragen van harte bij jullie aan! De klok twee jaar terug zetten gaat (gelukkig) niet. Mijn "draagtijd" is voorbij. We helpen jullie op de praktijk graag met de draagbeginselen tijdens de
draagworkshop!
Geniet vannacht en morgenochtend maar extra van het uurtje extra met je kleintje. Voor je het weet.......
